Εκκλησία και Ηθική

— anaxoriti

Η ζωή της Εκκλησίας βρίσκεται πέρα από κάθε ηθική και πειθαρχία ή θρησκευτικά καθήκοντα. Είναι υπέρβαση της ηθικότητας στην Πνευματικότητα.
Γαβριηλίας Μοναχής. 1996. Γερόντισσα Γαβριηλία. Εκδ. Επτάλοφος. σελ. 358
Να εύχεσαι στο Θεό να σου δώσει φωτισμό, για να αισθανθείς την αγάπη και τον πόθο του Αγίου Πνεύματος. Διότι όταν σου έλθει αυτή η αίσθηση και η επιθυμία του Πνεύματος, τότε θα θελήσεις να αποφύγεις τις κοσμικές μέριμνες και ηδονές.
Οσ. Ισαάκ Σύρου. Ασκητικά. Εκδ. Βασ. Ρηγόπουλου. Σελ. 335
Οι πρώτες έννοιες που μπορεί ένα παιδί να συλλάβει είναι η δύναμη, η αγάπη κι η φροντίδα του Θεού για μας.
Καθώς το παιδί μεγαλώνει, θα πρέπει να του παρουσιάσουμε την έννοια του Θείου νόμου. Το εξελισσόμενο ηθικό του αίσθημα πρέπει να τροφοδοτηθεί με παραδείγματα, ιστορίες, παραβολές τέτοιες που να μπορεί να τις καταλάβει και να ξεχωρίσει το «καλό από το «κακό». Η χριστιανική ηθική δεν προκύπτει από μόνη της. Χρειάζεται ένα είδος διορατικότητας, φαντασία και σκέψη εκ μέρους του παιδιού, για να ξεχωρίσει το καλό και το κακό από χριστιανική άποψη … Μαζί με την ικανότητα να ξεχωρίζουν το καλό από το κακό και να αναγνωρίζουν την αμαρτία, πρέπει να διδάξουμε στα παιδιά τη σημασία, την ευθύνη και το αναπόφευκτο της επιλογής.
Sophie Loulomzin. (1975). Our church and our children. μτφρ. Το Ορθόδοξο βίωμα και τα παιδιά μας. (1989). Εκδ. Ακρίτας. Αθήνα. Σελ. 124
Η Βασιλεία του Θεού δεν είναι το να τρώει και να πίνει κανείς, είναι δικαιοσύνη και ειρήνη και χαρά μέσα στη Χάρη του Αγίου Πνεύματος.
Προς Ρωμαίους ΙΔ’ 17
Ο περισσότερος κόσμος όταν μιλάει για ελευθερία, νομίζει ότι είναι κάτι το εξωτερικό. Η πραγματική ελευθερία όμως είναι εσωτερική και δεν εξαρτάται από το περιβάλλον, ούτε από το νόμο, ούτε από τους ανθρώπους. Εξαρτάται μόνο από την σχέση του εαυτού μας με τον εαυτό μας.
Γαβριηλίας Μοναχής. 1996. Γερόντισσα Γαβριηλία. Εκδ. Επτάλοφος. σελ. 229
Όλα μπορώ να τα κάνω αλλά δεν με συμφέρουν όλα. Όλα μπορώ να τα κάνω αλλά δεν θα εξουσιασθώ από τίποτα.
Προς Κορινθίους. Α’ 6, 12.