Δευτέρα 22 Αυγούστου 2016

Κολλυβάδες Πατέρες: Οι αναγεννητές της Ελληνορθοδοξίας

kolivades Του π. Γεώργιου Δ. Μεταλληνού - από την εφημερίδα Ορθόδοξη Αλήθεια

Στην αγία μνήμη του Οσίου Νικοδήμου του Αγιορείτου και Κολλυβά (+14/7/1809) αφιερώνεται αυτό το σημείωμα.
Η εμφάνιση των Κολλυβάδων τον 18ο αιώνα στον αγιορειτικό, και ευρύτερα στον ελλαδικό χώρο σημειώνει μια δυναμική επιστροφή στις ρίζες της ορθόδοξης παράδοσης, στην ορθόδοξη πνευματικότητα.
Το «κίνημά» τους, όπως ονομάσθηκε, ήταν αναγεννητικό, ως παραδοσιακό και προοδευτικό, ως πατερικό με μια λέξη: γνήσια ορθόδοξο.
Στον δύσκολο για την εθνική μας Ιστορία 18ο αιώνα θέλησαν οι Κολλυβάδες να αντιτάξουν στο ρεύμα του άθεου διαφωτισμού τη μυστική εμπειρία της Ορθοδοξίας, της μόνης που σώζει τον άνθρωπο.
Μια ομάδα μοναχών, που ζει μέσα στην αποστολική και στην πατερική παράδοση της νοεράς προσευχής, παίρνει την αφορμή από κάποιο συγκεκριμένο γεγονός (την τέλεση των μνημοσύνων το Σάββατο), όχι χωρίς θεολογικές προεκτάσεις, για να φωτίσει τη σωστή πορεία της Εκκλησίας.
Αλλη αφορμή δόθηκε με τη δημοσίευση το 1777 ενός βιβλίου, που μιλούσε για την ανάγκη «περί συνεχούς θείας μεταλήψεως» και προερχόταν από τον κύκλο των Κολλυβάδων.
Το βιβλίο καταδικάσθηκε από το Πατριαρχείο (1785), γιατί δήθεν δημιουργούσε σκάνδαλο και διχόνοιες.
Αργότερα, όμως, το ίδιο το Οικουμενικό Πατριαρχείο ήρε την καταδίκη. Τα ίδια πρόσωπα, που υποστήριζαν την τέλεση των μνημοσύνων κατά το Σάββατο (από τα «κόλλυβα» των μνημοσύνων τους ονόμασαν χλευαστικά οι αντίπαλοί τους τούς Κολλυβάδες), υποστήριζαν και τη συχνή θεία μετάληψη, αντιτάσσοντας την αρχαία -και εδώ- εκκλησιαστική πράξη στην επηρεασμένη από τη Δύση συνήθεια των ορθοδόξων να κοινωνούν μερικές φορές τον χρόνο.
Οι Κολλυβάδες είχαν ως κέντρο της ζωής τους την πατερική παράδοση, που είναι η γνήσια παράδοση της Εκκλησίας.

Τετάρτη 17 Αυγούστου 2016

Γέροντας Φιλάρετος - Καρούλια Αγίου Όρους



Γέροντας Φιλάρετος - Καρούλια Αγίου Όρους
Λίγα χρόνια, πριν να φύγει από τον κόσμο τούτο, ένας κακοποιός άνθρωπος έκλεψε ότι πολύτιμο είχε ό Γέρο - Φιλάρετος στην Καλύβα του, δηλαδή όλα τα Πατερικα βιβλία πού είχε και μελετούσε, του τα έκλεψε. Ή Αστυνομική Αρχή, συνέλαβε τον κλέφτη με τα βιβλία στη Θεσσαλονίκη.
Ό κλέφτης, για να δικαιολογηθεί στην Αστυνομία, είπε πώς αγόρασε τα βιβλία από το Γέρο - Φιλάρετο, που μένει στα Καρούλια. Ή Αστυνομική Αρχή αυτεπάγγελτα κατήγγειλε το Γέρο -Φιλάρετο για αρχαιοκαπηλία, πώς πούλησε τα βιβλία πού είχαν αρχαιολογική αξία και θεωρούνται Κειμήλια. Ήρθαν οι κλήσεις κι έπρεπε να παρουσιαστεί σαν κατηγορούμενος στο δικαστήριο. Οι αδελφοί Δανιηλαίοι έμαθαν το λυπηρό αυτό γεγονός και φρόντισαν αμέσως να ντύσουν με κάπως ευπρεπή ρούχα, να του βγάλουν τα κουρελιασμένα, μπαλωμένα άλλα πεντακάθαρα ρούχα, που φορούσε σ Γέρο - Φιλάρετος. Τέλος τον συνόδευσε ένας από την αδελφότητα μέχρι το δικαστήριο στη Θεσσαλονίκη. Εκεί παρουσιάστηκε στο δικαστήριο χωρίς δικηγόρο.
Ό κακοποιός διέθετε κάποιο, Ιωάννη Λαδά, πολύ δυνατό δικηγόρο, ό οποίος με φοβερό κατηγορητήριο έπεισε τους δικαστές να είναι με το μέρος του κακοποιού. Δυστυχώς πολλές φορές γίνεται ή ανθρώπινη δικαιοσύνη εύκολα να πείθεται στο κακό και πολύ δύσκολα να παραδέχεται το καλό και να απονείμει δικαιοσύνη στο σωστό, γι' αυτό έχομε πολλές άδικες καταδίκες και δικαστικές πλάνες.

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΜΙΧΑΗΛ ΤΟΝ ΕΡΗΜΙΤΗ ΤΩΝ ΚΑΡΟΥΛΙΩΝ ΣΤΟ ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ.






Ο π. Μιχαήλ, ο Ζηλωτής μοναχός που ζει σε μια ερημιά ανάμεσα στα Κατουνάκια και τα Καρούλια, είναι ένας άνθρωπος εκπληκτικά ανόμοιος με τους άλλους τους καλογήρους. Όχι τόσο επειδή τούτος εδώ ό καλόγερος με την καθαρότητα της καρδιάς, την απλότητα και την αγαθότητα που τον διακρίνουν κατορθώνει να συγκινήσει κάθε διαβάτη που θα ζητούσε να ξαποστάσει για λίγο στο φτωχικό του καλύβι, όσο γιατί ό π. Μιχαήλ, αν και Ζηλωτής και πραγματικός ασκητής, ωστόσο στα μεγάλα προβλήματα της ζωής δείχνει να έχει προσβάσεις καθόλου ευκαταφρόνητες.

Ερώτηση: Ποιο είναι, γέροντα, το όνομά σας;
Απάντηση: Πάτερ Μιχαήλ, αμαρτωλός, ελεεινός, ταλαίπωρος κι ακατάστατος.

Ερώτηση: Πόσα χρόνια έχεις εδώ;
Απάντηση: Δεν έχει σημασία αγαπητέ μου. Σημασία έχει το να 'χει κανείς αυτό που πρέπει, δηλαδή το αντίκρισμα Να εκτελεί με συνέπεια τα καθήκοντα του.

Ερώτηση: Και ποια είναι αυτά;
Απάντηση: Νηστεία, αγρυπνία, προσευχή, ουράνια χαρίσματα λαβών, όπως λέει και το βιβλίο. Ποιος τηρεί αυτά με συνέπεια;

Ερώτηση: Δεν τα τηρείτε; Ας τα πάρουμε ένα, ένα. Νηστεία, έχετε. Δευτέρα, Τετάρτη, Παρασκευή δεν τρώτε...
Απάντηση: Ποιος στο 'πε; Κι αν τρώω Τρίτη, Πέμπτη και Σάββατο το διπλό, τότε που είναι ή νηστεία της Τετάρτης; Ένα πορτοκάλι ισοδυναμεί μ' ένα αυγό.
Τι να το κάνω αν δεν τρώω αυγό και τρώω δυο πορτοκάλια; Άλλα ας μη ξεχνάμε, νηστεία δεν είναι μόνο ή αποχή απ' τα φαγητά. Νηστεία σημαίνει κυρίως νέκρωση των παθών.
Ακινητοποίηση των αισθήσεων κι όχι αποχή από το κρέας, το τυρί και το γάλα.

Δευτέρα 1 Αυγούστου 2016

Γέροντας Ιωσήφ Βατοπαιδινός († 2009) Ο Γέροντας Διονύσιος ο Νεώτερος ο Σταυροβουνιώτης († 10 Ιουνίου 1951)

Ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Σταυροβουνίου Κύπρου, Γέροντας Διονύσιος (ο Β’) Μοναχός, κατά την ημέρα της ενθρονίσεώς του. Διακρίνεται δίπλα του ο οικείος επίσκοπος, Μητροπολίτης Κιτίου Μακάριος -ο μετέπειτα Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Μακάριος ο Γ’.
Ο Γέροντας Διονύσιος ο Νεώτερος ο Σταυροβουνιώτης († Κυριακή των Αγίων Πατέρων της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου, 10 Ιουνίου 1951)
Ο οσιώτατος αυτός γέρων Διονύσιος ήτο ακριβές αντίγραφον του ανακαινιστού της Μονής, από τον οποίον εκληρονόμησε και το όνομα.
Εστερήθη ενωρίς του πατρός του, η δε μεγαλόψυχος μήτηρ του έδωκεν εις αυτόν αρίστην ανατροφήν, όπως και εις τον αδελφόν του Στέφανον, τον οποίον αργότερον έφερεν εις το μοναστικόν στάδιον. Ήτο επίσης και ανωτέρας μορφώσεως, καθότι ήτο διδάσκαλος, πράγμα πολύ σημαντικόν εις την έποχήν του.
Όταν ήλθεν εις τον γέροντά του διά να μονάση, δεν είχεν ακόμη τελειώσει τας σπουδάς του, αλλά ο διακριτικώτατος γέρων τον έστειλε με τα ράσα και ετελείωσε. Μετά των λεπτών σημείων της μοναστικής ζωής, ο νεώτερος Διονύσιος, εδιδάχθη από τον περινούστατον γέροντά του και την αγιογραφίαν, ώστε να θεωρήται εις σπουδαίος και διακεκριμένος αγιογράφος με άαίστην επίδοσιν.
Τί όμως να είπωμεν περί του αοιδίμου αυτού αγωνιστού και συνεχιστού της πατερικής μας παραδόσεως, ο οποίος εκάλυπτε μετά του μυστικού πέπλου της σιωπής και της κρυπτής εργασίας όλην την ζωήν του, και του οποίου όλα τα έργα εσφράγιζεν η κορυφαία, και κορωνίς των αρετών ταπεινοφροσύνη;
Έμαθε και εφύλασσε μετά ζήλου, την αρχήν της ιεράς μας παραδόσεως το «εργάζεσθαι εν τω κρυπτώ». Και ημείς οι ευτελείς διεπιστώσαμεν, πόσον του ήρεσκε η «κρυπτή» μελέτη και η αφανής εργασία κάθε μέτρου καλού και αρετής.
Πότε ακριβώς έφερεν εις την μονήν τον κατά σάρκα αδελφόν του Στέφανον δεν ενθυμούμαι, αλλά ήτο ολοφάνερον ότι επαγρυπνούσε διά την διαπαιδαγώγησίν του εις τα μοναχικά καθήκοντα, διότι τον είχε πάντοτε πλησίον του, εις ιδιαίτερον χώρον.
Η προθυμία, η ευλάβεια, η σιωπή, η υποχωρητικότης, η ταπεινοφροσύνη και το λειτουργικόν πνεύμα, τα οποία εχαρακτήριζον τον ιερομόναχον Στέφανον, εμαρτύρουν την πατρικήν πρόνοιαν και κηδεμονίαν του οσιωτάτου αυτού γέροντος Διονυσίου.
Εις τους άλλους αδελφούς της Μονής, και ειδικώς τους νεωτέρους, ήτο το άλας και το φως. Ο ήρεμος και πράος του χαρακτήρ ήτο ικανός να μεταβάλλη και να διαπλάθη τους άλλους πατέρας, τους όποιους και μόνον η παρουσία του και τα γλυκέα του λόγια καθησύχαζον αμέσως, αν συνέβαινε κάποια παρεξήγησις.

"ΣΕ ΠΟΙΟΥΣ ΧΡΩΣΤΑΜΕ ΤΗΝ ΑΝΟΧΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ"


ΣΕ ΠΟΙΟΥΣ ΧΡΩΣΤΑΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΒΙΩΣΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΟΧΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ !!!
ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΤΟΥΣ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΤΗ ΡΟΗ ΤΩΝ ΕΞΕΛΙΞΕΩΝ ...
ΠΙΟ ΚΑΤΩ ΘΑ ΑΝΑΦΕΡΟΥΜΕ ΔΥΟ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ, ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΜΩΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΑΛΛΟΙ ΚΑΙ ΕΝ ΖΩΗ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΑΓΝΩΣΤΟΙ !!!
ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ ΚΑΤΡΑΚΟΥΛΗΣ

ΚΑΘΕ ΒΡΑΔΥ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ ΚΑΤΡΑΚΟΥΛΗΣ ΣΥΝΗΘΙΖΕ ΑΠΟ ΜΑΚΡΙΑ ΝΑ (ΣΤΑΥΡΩΝΕΙ) ΜΕ ΤΟΝ ΤΙΜΙΟ ΣΤΑΥΡΟ ΟΛΑ ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΑ ΝΑ ΤΑ ΕΥΛΟΓΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΥΧΕΤΑΙ ΓΙ` ΑΥΤΑ. ΜΕ ΑΠΛΟΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΠΟΤΕ ΚΑΤΕΘΕΣΕ ΤΑ ΕΞΗΣ:
ΚΑΘΕ ΒΡΑΔΥ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ ΚΑΤΡΑΚΟΥΛΗΣ ΣΥΝΗΘΙΖΕ ΑΠΟ ΜΑΚΡΙΑ ΝΑ (ΣΤΑΥΡΩΝΕΙ) ΜΕ ΤΟΝ ΤΙΜΙΟ ΣΤΑΥΡΟ ΟΛΑ ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΑ ΝΑ ΤΑ ΕΥΛΟΓΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΥΧΕΤΑΙ ΓΙ` ΑΥΤΑ. ΜΕ ΑΠΛΟΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΠΟΤΕ ΚΑΤΕΘΕΣΕ ΤΑ ΕΞΗΣ. 
ΜΟΝΑΧΗ ΣΤΕΡΓΙΟΥ (ΑΓΙΟΣ ΠΑΤΑΠΙΟΣ ΛΟΥΤΡΑΚΙΟΥ)

"ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΣΑΣ ΣΤΑΥΡΩΝΩ ΟΛΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΣΕΙΡΑ. ΣΑΣ ΣΤΑΥΡΩΝΩ ΣΤΟ ΜΕΤΩΠΟ , ΣΤΟΥΣ ΚΡΟΤΑΦΟΥΣ  ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ. ΤΩΡΑ......ΝΑ ΜΕ ΣΥΓΧΩΡΕΙΤΕ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΩ ΑΥΤΟ ΤΟ ΘΕΜΑ. ΠΑΙΡΝΩ ΜΕ ΤΗΝ ΣΕΙΡΑ ΤΑ ΚΕΛΛΙΑ.....ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΚΑΜΜΙΑ ΕΧΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΝΑΓΚΗ ΤΗΝ ΣΤΑΥΡΩΝΩ ΙΔΙΑΙΤΕΡΩΣ. ΛΟΙΠΟΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΩΧΝΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΟΝΗΡΟ, ΝΑ ΦΕΥΓΕΙ ΑΠΟ ΕΔΩ ΠΕΡΑ. ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΕΣ ΟΙ ΠΟΡΤΕΣ ΜΑΣ. ΜΕ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΙΕΡΟΣΥΝΗΣ ΣΑΣ ΣΤΑΥΡΩΝΩ ΚΑΙ ΚΑΤΟΠΙΝ ΠΗΓΑΙΝΩ ΚΑΙ ΣΤΑ ΑΛΛΑ ΓΝΩΣΤΑ ΜΑΣ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑ. ΠΑΙΡΝΩ ΟΜΩΣ ΠΡΩΤΑ ΕΥΛΟΓΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΕΣΠΟΤΗ ΤΗΣ ΚΑΘΕ ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΚΑΙ ΛΕΓΩ. << ΔΙ` ΕΥΧΩΝ  ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΕΣΠΟΤΟΥ, ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΝΙΚΑ>>  ΚΑΙ ΣΤΑΥΡΩΝΩ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΜΟΝΑΧΕΣ. ΔΙΟΤΙ ΟΤΑΝ Η ΕΠΑΡΧΙΑ ΑΝΗΚΕΙ ΣΕ ΑΛΛΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΜΙΑ ΘΕΣΗ. ΓΙ ` ΑΥΤΟ ΖΗΤΩ ΕΥΛΟΓΙΑ. ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ; ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΛΟΙΠΟΝ ΣΤΑΥΡΩΝΩ ΟΛΑ ΤΑ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΜΟΥ ΠΑΙΔΙΑ, ΔΙΑΦΟΡΟΥΣ ΓΝΩΣΤΟΥΣ ΣΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ ΣΗΜΕΙΑ  ΤΟΥ ΟΡΙΖΟΝΤΟΣ, ΔΗΛΑΔΗ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΓΙΑ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΗΣΥΧΟΙ"
Η ΜΟΝΑΧΗ ΣΥΓΚΛΙΤΙΚΗ ΣΤΕΡΓΙΟΥ ΕΚΑΝΕ ΑΓΡΥΠΝΙΕΣ ΚΑΙ ΚΟΝΤΑ ΤΗΣ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΟΛΕΞΙΑ Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΤΑΠΙΟΣ ΣΥΝΟΔΕΥΕ ΤΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ...
Η ΜΕΡΑ ΤΗΣ ΠΕΡΝΟΥΣΕ ΜΕ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΚΑΙ ΜΕΛΕΤΗ. ΕΙΧΕ ΑΠΟΚΟΜΙΣΕΙ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΓΡΥΠΝΙΕΣ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΣΤΟ ΣΠΗΛΑΙΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΤΑΠΙΟΥ ΟΠΩΣ ΕΚΜΥΣΤΗΡΕΥΟΤΑΝ Η ΙΔΙΑ. "ΤΙΣ ΝΥΧΤΕΣ ΠΟΥ ΑΓΡΥΠΝΟΥΣΑ ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΕΝΗ ΣΤΟ ΙΕΡΟ ΣΠΗΛΑΙΟ ΑΚΟΥΓΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΓΕΜΙΖΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΜΕ ΘΕΙΑ ΠΑΡΗΓΟΡΙΑ. ΑΛΛΟΤΕ ΑΚΟΥΓΑ ΤΟΝ ΧΤΥΠΟ ΑΠΟ ΤΟ ΡΑΣΟ ΤΟΥ ΚΑΘΩΣ ΕΚΑΝΕ ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΟΣ ΡΥΘΜΙΚΑ ΜΕΤΑΝΟΙΕΣ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ. ΗΤΑΝ ΦΑΝΕΡΟ ΟΤΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΜΕ ΑΓΑΠΟΥΣΕ ΚΑΙ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΕΙ ΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΤΟΥ" ...
ΟΙ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΑΔΕΛΦΕΣ ΠΟΥ ΤΗΝ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΥΝΤΡΟΦΕΥΣΑΝ ΗΤΑΝ ΟΙ ΑΓΓΕΛΟΙ ΦΥΛΑΚΕΣ ΤΗΣ. ΠΟΛΛΑ ΔΙΔΑΧΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΜΒΙΩΣΗ ΜΑΖΙ ΤΗΣ. ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΑΣ ΕΙΠΑΝ: ΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΖΗΣΑΜΕ ΚΟΝΤΑ ΤΗΣ ΜΑΣ ΕΚΑΝΕ ΕΝΤΥΠΩΣΗ ΤΟ ΕΞΗΣ. ΚΑΘΕ ΒΡΑΔΥ ΠΡΙΝ ΚΟΙΜΗΘΕΙ ΕΠΑΙΡΝΕ ΕΝΑ ΞΥΛΙΝΟ ΣΤΑΥΡΟ ΚΑΙ ΕΣΤΑΥΡΩΝΕ ΕΠΙ ΔΥΟ ΩΡΕΣ ΟΣΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ  ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΓΝΩΡΙΣΕΙ ΚΑΙ ΟΠΟΥ ΕΜΕΝΑΝ. ΤΕΛΟΣ ΠΡΙΝ ΚΑΤΑΚΛΙΘΕΙ ΕΚΑΝΕ ΑΡΚΕΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΟΥΣ ΣΤΑΥΡΟΥΣ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΤΗΝ ΡΩΤΟΥΣΑΝ ΠΟΥ ΣΤΑΥΡΩΝΕΙ ΑΠΑΝΤΟΥΣΕ: "ΣΤΑΥΡΩΝΩ ΟΛΗ ΤΗ ΓΗ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΙ ΕΞΟΥΣΙΑ Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ". 
ΤΙ ΜΕΓΑΛΗ ΨΥΧΗ ΕΙΧΕ ΑΥΤΗ Η ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ !!!
ΠΗΓΗ
+++
Σύνδεσμοι σε αυτήν την ανάρτηση