Πέμπτη 23 Απριλίου 2015

Γέρων Φιλόθεος για Φώτη Κόντογλου



Γέρων Φιλόθεος για Φώτη Κόντογλου
Ο ΟΣΙΟΣ ΓΕΡΩΝ ΦΙΛΟΘΕΟΣ ΖΕΡΒΑΚΟΣ ΔΙΑ ΤΟΝ ΦΩΤΗΝ ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ
Ο αείμνηστος Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος την 13ην Ιουλίου  του 1965 επί τω θανάτω του Φωτίου Κόντογλου έγραψε μεταξύ των άλλων και τα εξής:
Ο Φώτης ήτον δι’ εμέ, τον πνευματικόν του πατέρα, μία πνευματική βακτηρία εις τον αγώνα κατά των ορατών και αοράτων εχθρών της αμωμήτου ημών πίστεως και των πατρικών παραδόσεων. Δια τούτο και μου εστοίχισεν ιδιαιτέρως ο θάνατός του.
Απωλέσαμεν εν πνευματικόν κεφάλαιον. Εστερήθημεν ενός στρατιώτου του Χριστού με ζήλον Ηλιού. Ήτο πύρινος εις την καρδίαν, φλογερός εις την πένναν, απαράμιλλος εις τον χρωστήρα. Η αναχώρησίς του εκ των προσκαίρων εις τα αεί διαμένοντα αφήκε μέγα κενόν, δυσαναπλήρωτον εις την Ορθόδοξον Εκκλησίαν και την Ελλάδα. Ηγάπα και ηγωνίσθη έως θανάτου υπέρ πίστεως και πατρίδος. Προσετέθη και ε­νεγράφη ως πολίτης της άνω Ιερουσαλήμ, αλλ’ η επίγειος πατρίς του, η πονεμένη και μαρτυρική Ελλάς, εστερήθη ενός τέκνου της, ενός πολίτου, όστις επεθύμει και εδίψα να ίδη την πατρίδα του μεγάλην και ένδοξον, όπως την ανέδειξαν και μας την παρέδωκαν οι μεγάλοι αυτοκράτορες του Βυζαντίου και οι ένδοξοι ήρωες του '21. την Ελληνικήν πατρίδα, την οποίαν πολλοί εκ των σημερινών μισελλήνων ζητούν να την παραδώσουν εις αθέους βαρβάρους εχθρούς.
Ο μακαριστός Φώτης, εκοπίασεν, ίδρωσεν, ηγρύπνησεν, ηργάσθη ακαπονήτως και σθεναρώς εις τον μυστικόν αμπελώνα του Κυρίου και επολλαπλασίασε το δοθέν αυτώ τάλαντον ή μάλλον τα δοθέντα τάλαν­τα. ως εκ τούτου δίκαιον ήτο ν’ αναπαυθή εκ των κόπων του. Προφανώς θα ήκουσε και θα ακούση κατά την τελικήν κρίσιν την γλυκυτάτην προσφώνησιν και πρόσκλησιν του Δεσπότου Χριστού. «ευ δούλε αγαθέ και πιστέ, επί ολίγων εφάνης πιστός, επί πολλών σε καταστήσω. Είσελθε εις την χαράν του Κυρίου σου». Ασφαλώς, επειδή τον αγώνα τον καλόν ηγωνίσθη, τον δρόμον τετέλεκε και την πίστιν τετήρηκε, θα λάβη τον της δικαιοσύνης στέφανον παρά του βλέποντος τας των ανθρώπων καρδίας και νέμοντος στέφος άφθαρτον. Έσπειρεν εν δάκρυσιν επί της γης, θερίζει ήδη εν αγαλλιάσει στάχυας αειζωοτροφίας εν ουρανοίς. Είθε και ημάς να εύρη μιμητάς του εις τον ζήλον του και την καλήν ομολογίαν. Η μνήμη του ας είναι αιωνία.
 Αρχιμ. Φιλόθεος Ζερβάκος

Εκδόσεις "Ορθόδοξος Κυψέλη"
Θεσσαλονίκη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου