ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΦΡΑΙΜ Ο ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ (1912- 1990)
(74ο )
Σε ένα λαϊκό αδελφό μας, που τον ρώτησε για την ευχή, είπε τα εξής :
« Αφιέρωσε μισή ώρα το εικοσιτετράωρο για να λες την ευχούλα. Όποτε μπορείς. Καλύτερα το βράδυ. Να την λες δίχως να κρατάς κομποσχοίνι, ικετευτικά, παρακλητικά, κλαψιάρικα. “Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με”. Καλλιέργησε αυτό και θα δεις τι καρπό θα βγάλει. Από μισή ώρα μετά θα γίνει μία ώρα. Και πρόσεξε εκείνη την ώρα. Ή το τηλέφωνο θα κτυπήσει ή αυτή την δουλειά πρέπει να την κάνω τώρα ή ύπνος θα σου έρθει ή καμία βλασφημία θα σε κτυπήσει. Τίποτε. Κλείστο το τηλέφωνο. Τελείωσε τις δουλειές σου και κάνε αυτό μισή ώρα και θα δείς. Φύτεψες ένα δενδράκι και αύριο, μεθαύριο θα κάνει καρπό. Και ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος και ο άγιος Βασίλειος από αυτό άρχισαν και έγιναν φωστήρες της οικουμένης. Ο άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος, από κοσμικός είχς εμπειρία του ακτίστου φωτός. Κοσμικός ήταν. Πόσοι κοσμικοί φαίνονται έτσι εξωτερικά, και κατα βάθος είναι καλόγηροι!».
Ο μακάριος Γέροντας Εφραίμ δεν παύει και μετά την κοίμησή του να νουθετεί και να παρηγορεί τους αγωνιζομένους αδελφούς μας. Ένας αγιορείτης Γέροντας που βρισκόταν σε μεγάλη πνευματική θλίψη τον είδε μέσα σε άπλετο, άκτιστο φως να του λέει: «Διά του Σταυρού έρχεται η χαρά εν όλω τω κόσμω», και με τους λόγυς αυτούς, όπως μας έλεγε, δημιουργήθηκε ανέκφραστη και ανείπωτη χαρά μέσα στην ψυχή του.
6. ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ
Στο αρχείο μας φυλάσσονται ορισμένες επιστολές, από τις οποίες διαφαίνεται η αθώα και αγνή αγάπη που έτρεφε ο μακάριος Γέροντας πρός την ευτέλειά μου. Εμείς δεν θεωρούμε τον εαυτό μας άξιο των επαίνων του και της αγαπήσεώς του, όμως η αγαθή ψυχή του τα έβλεπε όλα άγια και καλά. « Εκ του περισσεύματος της καθαράς καρδίας του» ομιλούσε και έγραφε. Δημοσιεύομε αυτές τις επιστολές, για να γνωρίσουν και οι αδελφοί μας την πηγαία και αυθόρμητη έκφραση των συναισθημάτων του Γέροντος, το ξεχείλισμα της αγάπης του.
***
Άγιον Όρος τη 10-12-1979
Αγαπημένη μου ψυχή, αδελφέ μου Ιωσήφ,
Ιωσήφ, Ιωσήφ, Ιωσήφ. Που είσαι Ιωσήφ;
Ούτε σε ακούω, και ούτε και σε βλέπω.
Που είσαι Ιωσήφ;
Χρόνια πολλά για την γιορτή σου. Εύχομαι ο Θεός να ευλογήσει τα έργα σου. Θα έμαθες τα νέα μας. Ο παπα Χαράλαμπος (Μπουραζέρη) έγινε ηγούμενος στου Διονυσίου. Ο δε Αγάθων ο Φιλοθεΐτης ηγούμενος στου Κωνσταμονίτου.
Δεν μας γράφεις κανένα γράμμα και ας μη μας γράφεις τίποτα. Μόνον ένα «ευλογείτε» να μας γράφεις και αυτό πολύ θα μας παρηγορήση.
Σε φιλώ, σε φιλώ αδελφικά.
Ο αδελφός σου Εφραίμ Κατουνακιώτης.
***
Αγαπημένη μου ψυχή Ιωσήφ, Ιωσήφ.
Που είσαι Ιωσήφ;
Πικρός είναι ο θάνατος, μαύρο και το χώμα,
μα και ο ζωντανός χωρισμός χειρότερος ακόμα.
Λυπήθηκα, φαρμακώθηκε η ψυχή μου, όταν έφυγες από την Νέαν Σκήτην και πήγες στο Κουτλουμούσι.
Πέθανε κυριολεκτικά η ψυχή μου, όταν έφυγες από το Άγιον Όρος. Δεν μπορώ να πάω στις Καρυές. Το Κουτλουμούσι, επειδή δεν είσαι πλέον εκεί, δεν μπορώ να το βλέπω. Όταν δε καμία φορά πηγαίνω με τον λογισμό μου, και ιδίως στο δωμάτιο σου, τότε πνίγεται η ψυχή μου.
Τι να πω; Όλα μαύρα τα βλέπω. Επέπρωτο και αυτό το ποτήρι να πιώ. Δόξα τω Αγίω Θεώ.
Πήρα το γράμμα σου και είδα τον πόνο σου. Τι άλλο θέλεις να ακούσης;
Χθες ήλθε στο σπίτι μου ο πατήρ ο Ξένος από την Νέαν Σκήτην και μαζύ με τα άλλα μου είπε και αυτό.
Ο πατήρ Ιωσήφ (δηλαδή εσύ) στην Σκήτη θα έλθη να αποθάνη.
Εγώ εύχομαι ίνα Κύριος Ο Θεός εξαποστείλη τον Άγγελον Αυτού και κατευθύνη τα διαβήματα σου και διακονήματα σου κατά το άγιον Αυτού θέλημα. Αμήν.
Με αδελφικήν αγάπην
ο αδελφός σου Εφραίμ
Δεν μπορώ να σου γράψω και περισσότερα γιατί πνίγεται η ψυχή μου. Μετά τον Γέροντα εσένα αγάπησα περισσότερον και η πρώτη αγάπη δεν σβήνει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου