Ο Χαρισματούχος υποτακτικός – ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΥ Ο ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥΧΟΣ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΣ
ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΦΡΑΙΜ Ο ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ (1912- 1990)
(76ο )
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Η ταπεινή προσπάθεια να καταθέσομε μία προσωπική μας μαρτυρία για τον βίο και την πολιτεία αυτού του ήρωα, μάλλον ήταν ανεπιτυχής, όχι τόσο για την ευτέλεια και ανικανότητά μας, όσο για το μυστήριο που πάντοτε καλύπτει τους φίλους του Θεού, γιατί αυτοί εργάζονται «εν κρυπτώ» την φιλοθεΐα τους.
Μέσα στην αγιορειτική συνείδηση η μορφή του Γέροντος Εφραίμ του Κατουνακιώτου έχει χαραχθεί ως οσιακή. Η ζωή του ήταν ένα συνεχές μαρτύριο συνειδήσεως. Δεν μελέτησε μόνο τους Πατέρες, αλλά τους ακολούθησε και εφάρμοσε με ακρίβεια στην ζωή του την διδασκαλία τους. Ιδιαίτερα καθοδηγήθηκε από τον πνευματικό του πατέρα, Γέροντά μας Ιωσήφ τον Ησυχαστή. Δεν άσκησε μόνο μαρτυρική υπακοή, αλλά έγινε και χαρισματούχος υποτακτικός. Βίωσε την πληρότητα της θείας Χάριτος από τά πρώτα ασκητικά του βήματα. Έτσι ο λόγος του απλός, αλλά βιωματικός· δίχως εξωτερική καλλιέπεια, αλλά «άλατι ηρτυμένος» (Κολ.4, 6) ήταν αποδεκτός, ιδιαίτερα από τους αγιορείτες πατέρες, ως νόμος και κανόνας για την ορθή πορεία της μετανοίας.
Οι εντολές του Θεού δεν εφαρμόζονταν από τον Γέροντα δουλοπρεπώς, αλλά εκφράζανε την υϊκή και αγαπητική σχέση που είχε αποκτήσει με Αυτόν. Ο Χριστός και οι εντολές Του είχαν γίνει το κέντρο της ζωής του και της δραστηριότητός του. Αυτό το ζούσε και το κήρυττε. Έτσι αναδείχθηκε μέγας ενώπιον του Θεού γιατί «ος αν ποιήση και διδάξη, ούτος μέγας κληθήσεται εν τη βασιλεία των ουρανών» (Ματθ. 5,19).
Για το Άγιον Όρος ήταν μεγάλη η απώλεια τέτοιας πνευματικής φυσιογνωμίας, όμως λαμβάνουμε θάρρος έχοντας πεποίθηση ότι εκεί στην αληθινή πατρίδα που μετέστη δεν μας ξεχνά και με τις θερμές πρεσβείες του “διοχετεύει” τώρα περισσότερο το έλεος και την Χάρη του Θεού στους θλιβομένους αδελφούς και σε όσους αγωνίζονται τον «καλόν αγώνα» (βλ. Α΄Τιμ. 6,12).
Το παράδειγμά του βιώματος του πνευματικού αδελφού μας αποδεικνύει αναμφισβήτητα, ότι πράγματι όσοι και σήμερα θέλουν να αγωνιστούν, αντιγράφουν και μιμούνται τους παλαιοτέρους Πατέρες μας, και πιστοποιούν την αλήθεια ότι ο Κύριος μας «χθες και σήμερον ο αυτός και εις τους αιώνας»( Εβρ.13,8) και ότι «μεθ’ ημών εστί πάσας τας ημέρας έως της συντελείας του αιώνος» (βλ. Ματθ.28,20).