Απονήρευτοι και αθώοι άνθρωποι παρασύρονται απο υποκριτές και απατεώνες

Σήμερα το βράδυ η Εκκλησία θα θυμηθεί στους ύμνους της, την πράξη της πόρνης γυναίκας που άλειψε τον Κύριο με πολύτιμο μύρο, γι’ αυτό παραθέτουμε ένα μικρό απόσπασμα απο την ερμηνεία δύο στίχων απο την διήγηση της πράξης αυτής του βιβλίου Ευαγγελίου του Ιωάννου τ. Β΄ του κ. Νικόλαου Σωτηρόπουλου. Το απόσπασμα είναι απο το κεφάλαιο «Ο γογγυσμός του υποκριτού Ιούδα για το μύρο».

Απονήρευτοι και αθώοι άνθρωποι παρασύρονται απο υποκριτές και απατεώνες

Στίχοι 4-6: «4 λέγει οὖν εἷς ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ, Ἰούδας Σίμωνος Ἰσκαριώτης, ὁ μέλλων αὐτὸν παραδιδόναι· 5 Διατί τοῦτο τὸ μύρον οὐκ ἐπράθη τριακοσίων δηναρίων καὶ ἐδόθη πτωχοῖς; 6 εἶπε δὲ τοῦτο οὐχ ὅτι περὶ τῶν πτωχῶν ἔμελεν αὐτῷ, ἀλλ’ ὅτι κλέπτης ἦν, καὶ τὸ γλωσσόκομον εἶχε καὶ τὰ βαλλόμενα ἐβάσταζεν».

To «ουν» είνε αντιθετικό, σημαίνει «αλλά», όπως και αλλού, π.χ. στο στ’ 62, θ’ 18, Ματθ. ι’ 26, κστ’ 54. Το «επράθη» είνε αόριστος του «πιπράσκομαι», πωλούμαι. Το «δηνάριον» ισοδυναμούσε προς 0,78 της χρυσής δραχμής. Το «έμελεν» είνε παρατατικός του «μέλει», ενδιαφέρομαι. Το «γλωσσόκομον» ήταν κυτίο, μικρό κιβώτιο, κουτί, όπου ρίπτονταν οι εισφορές, το ταμείο. Το «εβάσταζε» συνδέεται προς το «κλέπτης» και σημαίνει «έκλεπτε».

Μεταφράζουμε: «Αλλ’ ένας από τους μαθητάς του, ο Ιούδας του Σίμωνος ο Ισκαριώτης, που έμελλε να τον προδώση, λέγει: “Γιατί αυτό το μύρο δεν πωλήθηκε αντί τριακοσίων δηναρίων και δεν δόθηκε (ως χρηματική αξία) στους πτωχούς;”. Είπε δε τούτο, όχι διότι ενδιαφερόταν για τους πτωχούς, αλλά διότι ήταν κλέπτης και κρατούσε το ταμείο και έκλεπτε από τις εισφορές».

Και επειδή ο Χριστός κήρυττε αγάπη και ελεημοσύνη προς τους πτωχούς, και οι ένδεκα μαθηταί του, άνθρωποι σπλαγχνικοί, εγκολπώνονταν το κήρυγμά του, και ως απονήρευτοι και αθώοι άνθρωποι δεν υπωπτεύονταν, ότι στο συμμαθητή τους δεν υπήρχε τιμιότης, αλλά πονηρία και υποκρισία, γι’ αυτό η διαμαρτυρία του Ιούδα για τη δήθεν σπατάλη του πολυτίμου μύρου επηρέασε τους άλλους μαθητάς (Ματθ. κστ’ 8. Βλέπε και Μάρκ. Ιδ’ 4). «Μικρά ζύμη όλον το φύραμα ζυμοί», είπεν ο απόστολος Παύλος (Α’ Κορ. ε’ 6). Πολλές δυστυχώς φορές απονήρευτοι και αθώοι άνθρωποι επηρεάζονται και παρασύρονται από πονηρούς και υποκριτάς ανθρώπους. Ας παρακαλούμε το Θεό να φωτίζη τους καλούς ανθρώπους και ν’ αποκαλύπτη τους κακούς, για να μη πέφτουν οι καλοί θύματα των κακών, των πονηρών, υποκριτών και απατεώνων.

Απο την ερμηνεία του ιβ’ κεφαλαίου και των στίχων 4-6, του Ευαγγελίου του Ιωάννου που υπάρχει στο εξαίρετο ερμηνευτικό υπόμνημα του κ. Νικολάου Σωτηρόπουλου «Το Ευαγγέλιο του Ιωάννου» τόμος Β’,  σελ. 250 και 251. Όλο το κεφάλαιο «Ο γογγυσμός του υποκριτού Ιούδα για το μύρο» υπάρχει στις σελ. 250-254.

Εκδόσεις της Ορθόδοξης Ιεραποστολικής Αδελφότητας Ο ΣΤΑΥΡΟΣ, Αθήνα 2009.