Sade - The Moon And The SkyΜεγάλη Τετάρτη βράδυ – Ο Ιούδας μετά την προδοσία

Ὁ Ἰούδας μετὰ τὴν προδοσία

«Ὤ τῆς Ἰούδα ἀθλιότητος!»(αἶν. Μ. Τετ.)

Είναι μυστήριο,ἀγαπητοίμου,πῶςὁμαθητὴς ἔφθασε στὸ σημεῖο νὰ προδώσῃ τὸν Διδάσκαλό του.Ἡ φιλαργυρία εἶνε ἡ αἰτία ποὺ ὁἸούδαςπροτίμησε ἀντὶ τοῦ Χριστοῦ λίγα νομίσματα.Αὐτὴ τὸν ἔκανε νὰ φθάσῃ στὴν προδοσία. Ἂςδοῦμετώρα τι ἀκολούθησε κατόπιν.

* * *

Μετὰ ἀπὸ ἕνα ἔγκλημα, ἀγαπητοί μου, καὶ ὁ πιὸ εἰδεχθὴς δράστηςἔχει τύψεις συνειδήσεως . Οἱ τύψεις ὡς ἐσωτερικὴ φωνὴ εἶνε ἀπόδειξιςὅτι ὑπάρχει Θεός.

Ἕνας φιλόσοφος εἶπε· Δυὸ πράγματα μὲ πείθουν ὅτι ὑπάρχει Θεός·ὁ ἔναστρος οὐρανός,ποὺ εἶνε πάνω ἀπὸ μᾶς, καὶ φωνὴ τῆς συνειδήσεως, ποὺ εἶνε μέσα μας.Κάνειςτὸ ἔγκλημα καὶ δὲν τὸ ξέρει κανείς·καὶὅμως μέσα σου ἔχεις κάρβουνο ἀναμμένο. Μπορεῖ νὰ χορεύῃς καὶ νὰ διασκεδάζῃς, ἀλλὰ μόλις τὸ θυμηθῇς, ὅπως περιγράφει κάπου ὁ Σαίξπηρ, πέφτουν καὶ τὰ χρυσᾶ κουταλοπίρουνα ἀπ᾽ τὰ χέρια σου. Ἡ φωνὴ«Εἶσαι ἔνοχος!…» εἶνε αἰτία ποὺ πολλοὶ ἄνθρωποι σήμερα περπατοῦν μελαγχολικοί.Καὶ ὁ Ἰούδας, ποὺ διέπραξε τὸ μεγάλο ἔγκλημα, δὲν γλύτωσε ἀπὸ τὶς τύψεις. Δὲν περίμενε ἴσως ὅτι ὁ Χριστὸς θὰ φτάσῃ στὸ θάνατο· φανταζόταν μᾶλλον ὅτι τὴν τελευταία στιγμὴ θὰ κάνῃ κάποιο θαῦμα καὶ θὰ διαφύγῃ ὅπως ἄλλοτε·ἔτσι,και αὐτὸςὁἴδιοςθὰκέρδιζε τὰ χρήματα καί ὁ Χριστὸς θὰ ἔβγαινε πιὸ δοξασμένος…Ἴσωςαὐτὰ νὰ εἶχε στὸνοῦτου.Ὅταν ὅμως εἶδε ὅτι ὁ Πιλᾶτος ὑπέγραψε πλέον τὴν σταυρικὴ θανάτωσί του, τότε συνειδητοποίησε τὸ φρικτὸ ἔγκλημά του,ποῦ τὸν εἶχε ὁδηγήσει ὁ σατανᾶς,καὶ «μετεμελήθη», μετανόησε. Ἐπέστρεψε τὰτριάντα ἀργύρια στοὺςἀρχιερεῖς καὶ πρεσβυτέρους καὶ τοὺς εἶπε·«Ἥ- μαρτον παραδοὺς αἷμα ἀθῷον»(Ματθ. 27,3-4). Μετανόησε,ἀλλὰ ἡ μετάνοιά του δὲν ἦτανσωστή. Διότι ὑπάρχει μετάνοια ψευδὴς κα ὶμετάνοια ἀληθινή.

Ἁμάρτησε καὶ ὁ Πέτρος τὸ ἴδιο βράδυ, ἀλλὰ ἐκεῖνος «ἔκλαυσε πικρῶς»(Ματθ. 26,75. Λουκ. 22,62),ἡ μετάνοιά του ἦταν εἰλικρινὴς καὶ ὁ Χριστὸς τὴ δέχθηκε. Ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος λέει ὅτι, ἐὰν ὁ Ἰούδας τὴν ὥρα ποὺ κα-τάλαβε τὸ ἔγκλημά του πήγαινε στὸ Χριστό―δὲν εἶχε ἀκόμα ἐκπνεύσει στὸ σταυρό― καὶ γονάτιζε στὰ πόδια του καὶ ἔλεγε «Δάσκαλε,σὲ πρόδωσα· μετανοῶ», νά᾽στε βέβαιοι ὅτι ὁ Χριστός, κοντὰ στοὺς ἑπτὰ λόγους του ἐπὶ τοῦ σταυροῦ, θά᾽λεγε κ᾽ἕναν ὄγδοο λόγο,«Ἰούδα, σὲ συγχωρῶ», κι ὁ Ἰούδας θὰ ἐπανερχόταν. Ἀλλὰ δὲν μετανόησε ὁ Ἰούδας· ἦτανψευδὴς ἡ μετάνοιά του, ἦταν ἀπελπισία καὶ ἀπόγνωσις·δὲν ἔκανετὰ ἡρωικὰ βήματα ποὺ ἔπρεπε. Ἡ μετάνοια εἶνε ἡ ἡρωικώτερη πρᾶξις ποὺ καλεῖται νὰ κάνῃ ὁ ἄνθρωπος.Εἶνεἡρωισμός, λέει ὁ ῾Ρῶσος Ντοστογιέφσκυ, τὸ νὰ πηγαίνῃ κάποιος στὸν πνευματικό, νὰ γονατίζῃ μπροστά του καὶ νὰ ὁμολογῇ ὅτι ἁμάρτησε. Αὐτὸ ἔπρεπε νὰ κάνῃ καὶ ὁ Ἰούδας. Ὁ ἑκατόνταρχος,γνώρισε τὸ Χριστὸ μόνο γιὰ 1-2ὧρες, καὶ εἶπε«Ἀληθῶς Θεοῦ υἱὸς ἦν οὗτος»(Ματθ. 27,54)καὶ ἁγίασε (ἑορτάζει 16 Ὀκτωβρίου).Εἶνε μεγάλη ἡ ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ,γι᾽αὐτὸμὴν ἀπελπιζώμαστε. Ξέρετε τί εἶνε ἡ ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ καὶ τί εἶνε οἱ ἁμαρτίες μας; Ἡ ἀγάπητοῦ Χριστοῦ εἶνε θάλασσα καὶ οἱ ἁμαρτίες μας κάρβουνα ἀναμμένα.

Ἄλλος ἔχει λίγα κάρβουνα,  ἄλλος ἕνα μαγκάλι, ἄλλος δύο,ἄλλος τρία, ἄλλος ἔχει ἕνα ὁλόκληρο βουνὸκάρβουνα. Ἀλλ᾽ ὅσο πολλὰ κι ἂν εἶνε τὰ κάρβουνα, ἡ θάλασσα νικᾷ τὴ φωτιά. ῾Ρίξτε, ἀδελφοί μου, τὰ κάρβουνά σας στὸ ἀπέραντο πέλαγος τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ.Γι᾽αὐτὸἦρθεστὸν κόσμο ὁ Χριστός, γιὰ νὰ δεχτῇ καὶ τὸν πιὸ μεγάλο ἁμαρτωλό, καὶ τὸν Ἰούδα καὶ τὸν Πέτροκαὶ τοὺς πάντας.Τὸεἶπα καὶ τὸ ἐπανλαμβάνω·δὲνθὰ μᾶς τιμωρήσῃ ὁ Χριστὸς διότι ἁμαρτάνουμε–τὸ ἁμαρτάνειν εἶνε ἀνθρώπινο· θὰ μᾶς δικάσῃ διότι δὲν μετανοοῦμε.

* * *

Ποιο εἶνε,ἀδελφοίμου,τὸμάθημα-τὸδίδαγμα ἀπὸ τὸν Ἰούδα; Ὅτι ἕνα ἀπὸ τὰ μεγαλύτερα ἁμαρτήματα εἶνε ἡ φιλαργυρία,τὸν᾽ἀγπᾷς τὰ λεφτά. Εἶνε ψώρα, εἶνε λέπρα τῆς ἀνθρωπότητος. Καὶ δυστυχῶς τὸ μικρόβιο αὐτὸ εἶνε πολὺ διαδεδομένο. Δὲνφοβοῦμαι τὸνκαρκίνο ἢ τὴ φθίσι ὅσο τὸ μικρόβιο τῆς φιλαργυρίας. Περισσότερο κι ἀπὸ τὴν πορνεία καὶ τὴ μοιχεία καὶ ἄλλα, ἡ φιλαργυρία σείει τὸν κόσμο.Νὰ φέρω μερικὰ παραδείγματα

Γιὰ τὰ τριάκοντα ἀργύρια ὁ ἔμπορος ἐκεῖνος,ὄχι ὅλοι,δὲν ἀρκεῖται στὸ νόμιμο κέρδος, ἀλλὰ προσπαθεῖ νὰ βγάλῃ περισσότερα.Ἔτσι τὸν καιρὸ τῆς κατοχῆς ἐμφανίσθηκε στὴν πατρίδαμαςἡ«μαύρηἀγορά»·καὶἐνῷοἱἀποθῆκες ἦταν γεμᾶτες, πέθαναν χιλιάδες Ἕλληνας·τά᾽χωζήσει τὰ γεγονότα αὐτὰ καὶ ἔχω ἄπειρα παραδείγματα. Πεινοῦσαν οἱ ἄνθρωποι καὶ πουλοῦσαν τὰ δαχτυλίδια τους, τὶς εἰκόνες τους, τὰ πάντα· «μιὰ φούχτα ἀλεύρι (ἢκαλαμπόκι) – μιὰ φούχτα χρυσάφι» κατὰ τὴν προφητεία τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ. Πέθαναν πολλοὶ ἐξ αἰτίας τῆς φιλαργυρίας τῶν κερδοσκόπων. Ἡ θάλασσα μπορεῖ νὰ πῇ στὰ ποτάμια, Φτάνει,δὲν θέλω ἄλλα νερά·ὁ ᾅδηςμπορεῖ νὰ πῇ στοὺς νεκροθάφτες, Φτάνει,δὲν θέλω ἄλλους νεκρούς· ἀλλὰ ἡ φιλαργυρία δὲν θὰ πῇ ποτέ, Φτάνει.

Γιὰτὰ τριάκοντα ἀργύρια ὁ ἄλλος χάνει και τὴ ζωή του.Ὁἐρωμένος,ὅταν πλησιάζῃ ὁ θάνατος, ἀφήνει τὴν ἐρωμένητου ,ἀλλὰ ὁ φιλάργυρος δὲν ἀφήνει τὰ λεφτά.Ἔχω ἕνα παράδειγμα τρομακτικό. Κάποιον τὸν ἔπιασε ἔμφραγμα μέσα στὸ ἁμάξι σὲ ἀπόστασι 50 - 100 χιλιομέτρων ἀπὸ τὸ σπίτι του. Ὁ ὁδηγὸς τὸν παρακαλοῦσε νὰ διακόψουν καὶ νὰ φροντίσουν γιὰ ἀνάπαυσι καὶ πρῶτες βοήθειες, ἀλλὰ ἐκεῖνος ζητοῦσε ἐπιμόνως νὰ τὸν πάῃ στὸ σπίτι του,(ὅπου εἶχε τὸ χρηματοκιβώτιο). Τέλος ὕστερα ἀπὸ μιὰ δραματικὴ διαδρομὴ ἔφθασαν στὸ σπίτι του, ἀλλὰ ἦταν πλέον ἀργά· σὲ λίγο τὸνβρῆκε ὁ θάνατος χαϊδεύοντας τὰ χαρτονομίσματα. Ἡ φιλαργυρία τοῦ πῆρε τὴ ζωή.

Γιὰ τὰ τριάκοντα ἀργύρια ἀδέρφια, ποὺ τὰγέννησε μιὰ μάνα κ᾽ ἕνας πατέρας, τρέχουνστὰ δικαστήρια καὶ γιὰ ἕνα κομμάτι γῆς φτάνουνμέχρι τὸν ἌρειοΠάγο. Γιὰτὰ τριάκοντα ἀργύρια νέοι Κάϊν γίνονται ἀδελφοκτόνοι καὶ ἐκτυλίσσονται  οἰκογενειακὰ δράματα.

Γιὰ τὰ τριάκοντα ἀργύρια τῆς ἀτιμίας ἡ καλομαθημένη κόρη δὲνἀντιστέκεται στὸν πειρασμὸ ἀλλὰ πουλάει τὸ κορμί της, ἐμπορεύ-εται τὴν τιμή της, γιὰ τὸ ἄθλιο χρῆμα.

 Γιὰ τὰ τριάκοντα ἀργύρια ὁ νέος ἐκεῖνος,ποὺ εἶπε στὴ φτωχὴ κοπέλλα «Σ᾽ ἀγαπῶ καὶθὰ σὲ πάρω», ὅταν ὕστερα παρουσιάζεται ἡἄλλη μὲ τὰ λεφτὰ καὶ τὰ διαμερίσματα, ἀθε-τεῖ τὴν ὑπόσχεσί του, ἀφήνει τὴ μιὰ καὶ παίρνει τὴν ἄλλη. Εἶνε Ἰούδας· ὅπως ὁ Ἰούδας πρόδωσε τὸν Διδάσκαλο, ἔτσι αὐτὸς προδίδει ἕνα τίμιο κορίτσι τοῦ λαοῦ.

Νὰ προχωρήσω; Εἶμαι ἀπὸ ἐκείνους ποὺ δούλεψαν ἐπὶ χρόνια ἀπὸτὴθέσιτοῦἱεροκήρυκος γιὰ νὰ καθαρίσῃ στὸν τόπο μας ἡ ἐκκλησία ἀπὸ τὰ σκάνδαλα. Διότι φτάσαμε στὸ σημεῖο ἐχθροὶ τῆςπίστεωςνὰτὴνκατηγοροῦνὅτι κατήντησε «μαγαζί», μὲ τὰ τυχερὰ τῶν παπάδων καὶ μὲ τὰ τιμολόγια τῶν μυστηρίων καὶ τὴν ἐν γένει ἐκκοσμίκευσι.Ὄχι,ἡ ἐκκλησίαδὲν εἶνε μαγαζί.Ἐγὼ τοὐλάχιστον δὲν θέλω οὔτε μιὰ μέρα νὰ εἶμαι ἐπίσκοπος ἀνεχόμενος καταστάσεις,ποὺθὰ μεταβάλλουντὸν οἶκοτοῦ Θεοῦ ἀπὸ «οἶκον προσευχῆς» (Ἠσ. 56,7. Ματθ. 21,13. Μᾶρκ.11,17. Λουκ. 19,46) σὲ «οἶκον ἐμπορίου» (Ἰω. 2,16) καὶ «σπήλαιον λῃστῶν» (Ἰερ. 7,11. Ματθ. ἔ.ἀ.. Μᾶρκ. ἔ.ἀ.. Λουκ. ἔ.ἀ.) . Ἡ ἐκκλησία μας θὰ ἀνορθωθῇ, θὰ γίνῃ ὅπως ἦταν στὸν Πόντο, στὴ Μικρὰ Ἀσία, στὰ εὐλογημένα μας μέρη ·καὶ ὁ κάθε Χριστιανὸς θὰ βλέπῃ ὅτι ὁ παπᾶς κι ὁ δεσπότης δὲν εἶνε ἐπαγγελματίες καὶ ἐκμεταλλευταὶ ἀλλὰ ὑπηρέτες Χριστοῦ,ὄχι Ἰοῦδες ἀλλὰ συνεχισταὶ τῶν ἀποστόλων.

Θέλετε νὰ προχωρήσουμε; Ἂς πᾶμε καὶ πιὸ πέρα, στοὺς παγκοσμίους πολέμους.Ἡ μικρήμας πατρίδα, ὅπως βεβαιώνει ἡ ἱστορία της, ἔκανε πάντοτε ἀγῶνες ἀμυντικοὺς καὶ ἀπελευθερωτικούς. Οἱ μεγάλοι παγκόσμιοι πόλεμοι γιατί ἔγιναν; Ἂν πάρῃς τὶς διακηρύξεις καὶ τὰ συνθήματά τους καὶ τὰ βάλῃς στὸ «χημεῖο»καὶ τὰ ἀναλύσῃς, θὰ δῇς ὅτι πίσω ἀπὸ τὰ μεγάλα λόγια κρύβονται πάλι τὰ τριάκοντα ἀργύρια (πετρέλαια, ἄνθρακες, συμφέροντα, ποὺ μεταφράζονται σὲ ρούβλια, δολλάρια, λίρες).Αὐτὰ εἶνε ἡ αἰτία τῶν πολέμων. Οἱ Ἕλληνεςδὲν πολέμησαν γιὰ τὰ τριάκοντα ἀργύρια·πολέμησαν καὶ πολεμοῦν γιὰ τὴν ἐλευθερία καὶτὴ δικαιοσύνη, γιὰ τὰ ὑψηλὰ καὶ τὰ μεγάλα.

* * *

Μετὰ ἀπὸ αὐτὰ θὰ ρωτήσῃ κάποιος· Δὲν ὑπάρχει φάρμακο γιὰ τὴν ἀσθένεια αὐτή; Ποιο εἶνε τὸ φάρμακο ἐναντίον τῆς φιλαργυρίας; Ὦ ἀδελφοί μου, θὰ ἔλεγε κανεὶς ὅτι ἡ ἀσθέ-νεια αὐτὴ εἶνε ἀθεράπευτη· ἀλλὰ μὴ ἀπελπισθοῦμε.Εἶνε μὲν δυσθεράπευτη ἀλλ᾽ὄχι ἀθεράπευτη. Θεραπεύεται μὲ τὴ χάρι τοῦ Χριστοῦ. Καὶ τὸ φάρμακο ποὺ συνιστᾷ ὁ Κύριοςκατὰ τῆς φιλαργυρίας λέγεταιἐλεημοσύνη.

(†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος