Ο Παπά Χρυσόστομος είχε στην συνοδεία του, δύο αδέρφια ανίψια του, που έγιναν Μοναχοί στο κελλί του «Αγίου Δημητρίου» και έλαβαν τα ονόματα, ο πρώτος Μιχαήλ που έγινε και ιερέας και ο δεύτερος Γαβριήλ, ο οποίος στον κόσμο είχε κάνει γραμματέας του Κομμουνιστικού κόμματος, όταν όμως έγινε Μοναχός, ήταν ευλαβέστατος, ταπεινός, λιγόλογος και είχε μνήμη θανάτου παντοτινή.
Ο Παπά Χρυσόστομος για να έχει ζωντανή τη μνήμη του θανάτου,
έφτιαξε μόνος του τον τάφο του, τον οποίον όμως αντί να επισκέπτεται
αυτός, πήγαινε ο νεαρός ανεψιός του Μοναχός Γαβριήλ συχνά, έμπαινε μέσα,
έβαζε ξερά χόρτα και αφού έκανε την προσευχή του – τον Κανόνα –
μετάνοιες και κομβοσχοίνια, μετά ξάπλωνε κι έκανε τον πεθαμένο. Επειδή
όμως το μέρος είναι πολύ υγρό και η δίαιτά τους πολύ πενιχρή και λιτή,
δεν άργησε, ο νεαρός Μοναχός, αλλά καλός υποτακτικός να προσβληθεί από
πλευρίτιδα, η οποία σε συνέχεια εξελίχθηκε σε φυματίωση και έτσι δεν
άργησε τελικά να εγκαινιάσει στην πραγματικότητα αυτός τον τάφο, σε πολύ
νεαρή ηλικία μόλις 25 ετών, αντί γα το θείο και γέροντά του Παπά –
Χρυσόστομο, που προοριζόταν ο τάφος και ο οποίος διακρίνονταν για την
σκληρότητα και αδιακρισία του, γι΄ αυτό και τον βίο κατέλυσε στον κόσμο
και όχι στο Άγιον Όρος. Αλλ΄ ο νέος και καλός υποτακτικός κέρδισε μέσα
σε λίγα χρόνια τον Παράδεισο και την αιώνια μακαριότητα, γιατί αξιώθηκε
να καταταγεί με τους οσίους Αγιορείτες Πατέρες, προς δόξαν Θεού.
ΠΗΓΗ : ΑΝΔΡΕΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ, ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ, τομ. Α΄, ΑΘΗΝΑΙ 1980, σ. 154.
Πηγή: tribonio.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου