Τι Ισλάμ Το Νέο Μέτωπο Της Ευρώπης υ3). Ισλάμ - Ιερός Πόλεμος (Τζιχάντ)

“ΠΡΩΙΝΗ” ΤΕΤΑΡΤΗ 22 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1990
Του ανταποκριτή μας στις ΗΠΑ
ΛΑΜΠΡΟΥ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ και του
Καθηγητή του Πανεπιστημίου Μπέρκλευ,
Καλιφόρνιας ΝΙΚΟΥ Λ. ΜΩΡΑΙΤΗ

Εχοντας, τότε, κατά νου το ισλαμικό φάσμα των εξελίξεων και προβλέποντας που θα κατέληγε η Ευρώπη, σήμερα καλούνται οι ηγέτες της να πάρουν αποφάσεις για την αντιμετώπιση του επεκτατικού Ισλαμισμού.

Το παραδέχονται ανοιχτά οι Αμερικάνοι – Φουντώνει στην Τουρκία – Καταστροφική για τα ευρωπαικά και ελληνικά συμφέροντα η είσοδος της Τουρκίας στην ΕΟΚ

Η πολιτικοποίηση του Ισλαμισμού, αποτελεί μια πραγματικότητα. Τούτο διαφάνηκε καθαρά πλέον από τη συνεχιζόμενη κρίση στον Περσικό, όπου το Ισλάμ φούντωσε στην κυριολεξία από την Τεχεράνη ως τη Βαγδάτη και εκείθεν κινδυνεύει να φθάσει ως τη Μεσόγειο, άμεσα διά της Ιορδανίας και της Αιγύπτου, που οι κοσμικές κυβερνήσεις τους διατρέχουν κίνδυνο από τους Ισλαμιστές. Ισλαμιστές βέβαια πολιτικοποιημένοι φανατικοί, οι οποίοι ζητούν εκδίκηση και εφαρμογή του διεθνούς δικαίου ισότημα. Στον ίδιο παρανομαστή βρίσκεται και η Τουρκία, όπου ή υπό τον Οζάλ κοσμινή εξουσία, προσπαθεί να επιβιώσει, με την απειλή του στρατιωτικού κατεστημένου σε μια χώρα, όπου το 98% είναι μουσουλμάνοι και δη φανατικοί. Ο απόηχος της επέκτασης του Ισλαμισμού, έχει φθάσει και σε χώρες της Δυτικής Ευρώπης ακόμη και στις Ηνωμένες Πολιτείες.

10 εκατομμύρια μουσουλμάνοι στη ΕΟΚ

Είναι παραδεκτό απ’ όλους, ότι ο Ισλαμισμός αυξάνεται σταθερά σ’ ολόκληρο τον κόσμο. Οι εκλογές για παράδειγμα στην Αλγερία, που έφεραν μπροστά, επέφεραν νέες ανησυχίες στην Ευρώπη. Και η άνοδό τους στην Τυννησία, θέτουν τους Ευρωπαίους προ διλήμματος, τι πρέπει να κάνουν, χωρίς να δυσαρεστήσουν τους Αραβες με τους οποίους συναλλάσσονται. Δεν ξέρουν πώς να σταματήσουν την ισλαμική εξέλιξη. Το φαινόμενο των καθημερινών διαδηλώσεων σε Τουρκία, Ιορδανία, Αίγυπτο και Πακιστάν, αναγκάζει τις κυβερνήσεις τους να είναι σε συνεχή αντίσταση. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, οι Ευρωπαίοι ομολογούν, ότι ο ισλαμισμός είναι αναμφισβήτητα το νέο εξαλισσόμενο ραγδαίο μέτωπό τους. Κατ’ επίφαση χριστιανοί, χωρίς να κάνουν βίωμά τους τον Χριστιανισμό, όπως οι μουσουλμάνοι τον Ισλαμισμό, έχουν αντιληφθεί για καλά, ότι ανατέλει ένας νέος κόσμος αγνώστων συνεπειών και διαστάσεων. Είναι ο Μουσουλμανισμός, που αγκαλιάζει την Ευρώπη και από τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Το μέτωπο αυτό δεν είναι καινούργιο. Πηγαίνει πίσω στον ιδρυτή του Ισλάμ Μωχάμεντ, αντιμετώπισε τις σταυροφορίες και έφθασε μέχρι την Οθωμανική Αυτοκρατορία, που προχώρησε ως τις πύλες της Βιέννης. Σε σχέση με την Ευρώπη, ο Ισλαμισμός σήμερα έχει αποκτήσει σκληρή πολιτική ιδεολογία και προχωρεί ακάθεκτος. Η Ευρώπη καλείται να τον αντιμετωπίσει στα πλαίσια της Ευρωπαικής Οικονομικής Κοινότητας, όπως διατείνονται κατά κόρον τελευταίως οι Αμερικανοί και οι αναλύσεις τους δεν έχουν τέλος.

Και ο αγώνας αναμένεται να είναι δύσκολος και αόριστος. Για πρώτη φορά στην ιστορία της Ευρώπης, η παρουσία των Μουσουλμάνων είναι ισχυρή και πολυπληθής. Υπολογίζεται σε 10 εκατομμύρια. Κυρίως Μουσουλμάνοι μετανάστες από τη Βόρεια Αφρική, την Τουρκία, τη Μέση Ανατολή, την Ινδία και αλλαχού. Μια παρουσία που άρχισε από το 1960. Παρά τον ορατό κίνδυνο, κανένας μ’ όσους ακαδημαικούς και αν μιλήσαμε, εδώ στην Ουάσιγκτον, δε μπορεί ν’ αντιληφθεί την εμμονή της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής, να βάλει και την ισλαμική Τουρκία των εκατομμυρίων μέσα στην ΕΟΚ. Μας το είπαν ξεκάθαρα: Μια τέτοια εκδοχή, θα επέβαινε καταστροφική για τη συνοχή της Ευρωπαικής Οικονομικής Κοινότητας, με φοβερές συνέπειες στο πολιτικό της μέλλον. Ισως σε απόρρητα πλαίσια, να είναι αυτός ο στόχος των Η.Π.Α., αφού βλέπει την Ε.Ο.Κ. τελείως ανταγωνιστικά. Χίλια δυο λέγονται και γράφονται κατά της πολιτικής και αμυντικής ένωσης της Ευρώπης. Πιθανόν να βλέπουν την Τουρκία σαν την κατάλληλη χώρα να πλήξει τα ευρωπαικά σχέδια, στα πλαίσια του Ισλαμισμού. Δεν υπάρχει άλλη εξήγηση από την επιμονή της Ουάσιγκτον να την φορτώσει στην Ε.Ο.Κ., που την ίδια στιγμή κρούει τον κώδωνα του κινδύνου της εξάπλωσης του ισλαμισμού. Και επίσημοι της Αγκυρας απειλούν, σε αντίποινα, τη σύσταση: Μουσουλμανικής Οικονομικής Κοινότητας!! Οι ίδιοι Αμερικανοί υποστηρίζουν, ότι η Ευρώπη έχει πολλούς μουσουλμάνους, που αποτελούν το νέο μέτωπο. Συγκεκριμένα: 1,4 χιλιάδες στη Δυτική Γερμανία, 635 χιλιάδες στην Αγγλία, 60 χιλιάδες στην ολλανδία, 100 χιλιάδες στην Ελλάδα και 42 χιλιάδες στην Ιταλία! Και ρωτούν: Ποιος είναι ο ειδικός λόγος, να προστεθούν και τα εκατομμύρια των Τούρκων, με τις πιέσεις μάλιστα της επίσημης Ουάσιγκτον;

Σε έξαρση ο Ισλαμισμός στην Τουρκία

Από την πληθώρα των στοιχείων που έχουμε για τον Ισλαμισμό στον τουρκικό χώρο και που θα χρειαζόμασταν σελίδες να τον αναπτύξουμε, παραθέτουμε ενδεικτικά μερικά, όπως τα παρουσιάζουν οι ίδιες οι τουρκικές αρχές. Κατ’ αρχήν παραδέχονται οι Τούρκοι επίσημοι στους Αμερικανούς, ότι δεν ελέγχουν απόλυτα τις δραστηριότητες των ισλαμιστών και γι’ αυτό τους βοηθούν αμερικανικά συστήματα παρακολούθησης και συλλογής πληροφοριών, από τον καιρό του 8χρονου ιρανο-ιρακινού πολέμου. Οι διαδηλώσεις για τη μουσουλμανική συμπεριφορά, είναι σχεδόν καθημερινό φαινόμενο σε Κωνσταντινούπολη, Αγκυρα, Μπούρβα, Αδανα, Αντάπαζαρ και αλλού, με την επέμβαση και της Αστυνομίας. Τα τζαμιά έχουν καταντήσει χώροι αντίδρασης κατά της κοσμικής εξουσίας. Για το βιβλίο του Σαλμάν Ρασντί και της απαγορεύσεις για το ντύσιμο. Οι πιο αισθητές έγιναν στο Τζαμί της Αγκυρας HACI BAYRAM. Εχουν ακουστεί συνθήματα, όπως «Θάνατος στο Ρασντί» και «Κάτω ο βρετανικός και εβραικός σιωνισμός». Εντύπωση προκαλεί και η ενεργός συμμετοχή των γυναικών. Οι αρχές ασφαλείας τους, τρέμουν στην κυριολεξία, επειδή η ισλαμική αυτή αλληλεγγύη, έχει αγκαλιάσει και τους άμοιρους Κούρδους στα ορεινά της Νοτιανατολικής Τουρκίας. Ο αρχηγός των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων, στρατηγός Νεσίπ τορπυμέι, κατ’ επανάληψη έχει συζητήσει το θέμα και με τον Εβρέμ, στο παρελθόν, και με τον Οζάλ τώρα. Παραδέχεται πως πρόκειται για πολιτικό ζήτημα και αφορά την ασφάλεια της τουρκίας. Εχει απασχολήσει και το εθνικό Συμβούλιο της Τουρκίας. Ο στρατηγός Τορουμπτέι, στο πρόσφατο παρελθόν έφθασε στο σημείο να ζητήσει την επάμβαση του Στρατού, αλλά βρήκε αντίδραση από την αντιπολίτευση, υπο τον Ερυτάλ Ινονού του Κοινωνικού Δημοκρατικού Λαικού Κόμματος, ο οποίος κάλεσε την Κρατική Υπηρεσία Πληροφοριών (ΜΙΤ) της Τουρκίας, να πάρει μέτρα για την παρεμπόδιση διείσδυσης Μουσουλμάνων φανατικών από γειτονικές χώρες. Δεν αποτελεί δε μυστικό, εδώ στην Ουάσιγκτον, ότι αν τα πράγματα χειροτερέψουν για την κοσμική εξουσία, ν’ αναλάβει την εξουσία ο Στρατός, με πραξικόπημα, για να κατασταλεί ισλαμική εξέγερση. Αποτελεί δε γεγονός, ότι σημαντικά στελέχη της κυβέρνησης και των ενόπλων Δυνάμεων είναι φανατισμένα αφοσιωμένα στο Ισλάμ.

Με την ανάπτυξη της νόσου Ισλαμικού Αξονα Τεχεράνης – Βαγδάτης και τη σθεναρή θέση που πήρε η κοσμική τουρκική εξουσία υπέρ της αμερικανικής πολιτικής στον Περσικό, οι κίνδυνοι ισλαμικής εξέγερσης στην Τουρκία, είναι πιο ορατοί. Και εγείρεται το εύλογο ερώτημα: Η ασφάλεια της Ελλάδας, διατρέχει περισσότερο κίνδυνο από την κοσμική ή τυχόν ισλαμική εξουσία της Τουρκίας. Αναμφισβήτητα από την κοσμική, η οποία έχει την ανοιχτή υποστήριξη του ΝΑΤΟ και των Ηνωμένων Πολιτειών. Σε περίπτωση ισλαμικλης εξουσίας, η ασφάλεια της Ελλάδας, δεν θα είναι πλέον διμερές θέμα των δύο χωρών, όπως μέχρι σήμερα, αλλά πολυμερές και θα αφορά πλέον το ΝΑΤΟ, τις Η.Π.Α. και αυτή την Ε.Ο.Κ., γιατί η Ισλαμική τουρκική εξουσία, θα ήταν δια του Αιγαίου, προ των θυρών της Ευρώπης.