Συνέντευξη στο Μάνο Χατζηγιάννη «Ένα μωρό που πεινάει θα το ρωτήσεις αν είναι Χριστιανό για να το ταΐσεις;»
Στο νησί της Λέσβου η ΜΚΟ «Αγκαλιά» δίνει καθημερινή μάχη. Η Αγκαλιά προσφέρει βοήθεια σε όλους τους αναξιοπαθούντες δίχως καμιά εξαίρεση και ανακουφίζει τους πρόσφυγες που συχνά πυκνά «ξεβράζουν» οι.....
«έμποροι ψύχων» στις ακτές του νησιού.
Ο πατέρας Ευστράτιος Δήμου αποτελεί την ψυχή της Αγκαλιάς και η φράση του στη συνέντευξή του στο «Αγιορείτικο βήμα», σύμφωνα με την οποία «Ένα μωρό που πεινάει θα το ρωτήσεις αν είναι Χριστιανό για να το ταΐσεις;» τα λέει όλα. Μιλάει ακόμη για την ανυπαρξία της κρατικής βοήθειας αλλά και για τους ανθρώπους που στέκονται απέναντι στους συνανθρώπους τους χωρίς να μπορούν να καταλάβουν το δράμα, το οποίο ζουν λέγοντας πως αυτοί δεν έχουν το δικαίωμα να επικαλούνται τη θρησκεία της αγάπης, την θρησκεία όπου όλοι είναι ίσοι άσχετα από τον τόπο καταγωγής και το χρώμα τους.
Ολόκληρη η συνέντευξη έχει ως εξής:
-Πατήρ Ευστράτιε, ποια είναι η κατάσταση που επικρατεί στο νησί με τους πρόσφυγες που συχνά πυκνά «ξεβράζει» η θάλασσα; Ποια βοήθεια τους προσφέρετε και πως λειτουργεί το δίκτυό σας;
Η κατάσταση είναι απελπιστική. Οι άρχοντες του τόπου λένε πως δεν μπορούν να κάνουν τίποτα, στην ουσία, λίγο προσπαθούν. H Αγκαλιά είναι αυτόνομη ΜΚΟ. Στην ουσία όλο το έργο το έχουμε αναλάβει τέσσερα άτομα. Και όσοι μας βοηθάνε τόσα χρόνια. Ταυτόχρονα όμως η Αγκαλιά ανήκει σε μια ακόμα Δικτύωση στο νησί της Λέσβου, στο «Χωριό του Όλοι Μαζί'» που σκοπό έχει την ανταλλαγή πληροφορίας και την διακίνηση πόρων μεταξύ εθελοντών και συλλογικοτήτων για την καλύτερη και πιο γρήγορη δράση όλων. Μέσα από το «Χωριό του Όλοι Μαζί'» και εκεί που δεν υπήρχε τίποτα για τους πρόσφυγες στη Λέσβο, τώρα λειτουργεί το πρώην ΠΙΚΠΑ με εθελοντική και μόνο, το τονίζω, δουλειά του Δικτύου και οι άνθρωποι αυτοί τουλάχιστον έχουν κάπου να κοιμηθούν και κάτι να φάνε. Μέχρι πότε όμως το Δίκτυο μας θα μπορεί να αναλαμβάνει τον ρόλο που έπρεπε να παίξει το κράτος; Οι άνθρωποι μας, οι εθελοντές μας είναι στα όριά τους. Η ευθύνη μεγάλη. Η Αγκαλιά ειδικεύεται, ας το πούμε έτσι, στην αντιμετώπιση των πρώτων βασικών αναγκών προσφύγων που φτάνουν στο νησί.
Οι άνθρωποι αυτοί πρέπει κάτι να φάνε, τα μωρά να πιούνε λίγο γάλα, τα παιδιά να βάλουν ένα στεγνό ρούχο. Επίσης πρώτες ανάγκες στην υγειονομική περίθαλψη, έκτακτα περιστατικά, είμαστε αυτοί που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή σε συνεργασία με άλλες ΜΚΟ από το νησί αλλά και οργανισμούς όπως η ΜΚΟ Αποστολή της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών με καθοδηγητή τον Μακαριότατο ποιμενάρχη μας Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμο. Και είναι ευχής έργον που στην παρούσα φάση που οι Έλληνες βιώνουν τα κακά της κρίσης βρίσκεται στο τιμόνι της Εκκλησίας της Ελλάδος ο Μακαριότατος δίνοντας τον παράδειγμα του απλού χριστιανού, του ποιμενάρχη, του καθοδηγητή, του ανθρώπου. Επίσης συνεργαζόμαστε και με άλλες ΜΚΟ όπως οι Γιατροί του Κόσμου, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα κ.α. Τον υπόλοιπο μας χρόνο τον αφιερώνουμε στους ντόπιους, στους Έλληνες γιατί και εκεί έχουμε κόσμο που δοκιμάζεται.
-Μπορεί να συνυπάρξει Χριστός και Αλλάχ όταν μιλάμε για ανθρωπιστική βοήθεια; Τους χωράει όλους η αγκαλιά της αλληλεγγύης;
Όταν μιλάμε για ανθρωπιστικές κρίσεις, από την Αγκαλιά δεν λαμβάνουμε υπόψη φύλο, θρησκεία, χρώμα, φυλή. Ο ανθρώπινος πόνος είναι ένας και όμοιος σε όλους τους ανθρώπους στην γη. Όταν ένας άνθρωπος υποφέρει έχουμε χρέος να τον βοηθάμε. Ένα μωρό που πεινάει θα το ρωτήσεις αν είναι χριστιανό για να το ταΐσεις; Πόσο απάνθρωπο πρέπει να είναι αυτό; Η φιλοσοφία μας είναι τόσο απλή. Διαβάστε το Ευαγγέλιο. Τόσο απλές είναι αλήθειες που δίδαξε ο Χριστός. Βοήθεια σε όλους τους αναξιοπαθούντες δίχως καμιά εξαίρεση. και όπως αναφέρει ο Απόστολος Παύλος «οφειλομεν ημείς οι δυνατοί τα ασθενηματα των αδυνατων βασταζειν». Όπως μας δίδαξε ο Χριστός στην παραβολή του καλού Σαμαρείτη εμείς οι δυνατοί είμαστε οι πανδοχείς που κατ΄ εντολή του καλού Σαμαρείτη πρέπει να βρισκόμαστε κοντά στον «εμπεσοντα στους ληστας», δηλαδή στον άνθρωπο που έχει την ανάγκη μας και να περιμένουμε κατά την αψευδή δήλωση του ότι «εν τω επανερχεσθαι αποδωσωσιν τα οφειλόμενα».
-Πως κρίνετε τα κηρύγματα μισαλλοδοξίας κάποιων και πως είναι δυνατόν αυτά να συνάδουν με το χριστιανικό πνεύμα;
Η μισαλλοδοξία δεν έχει καμιά σχέση με τον χριστιανισμό. Ο Χριστιανισμός είναι θρησκεία αγάπης. Ο Θεός αγάπη εστί. Η αγάπη δεν κάνει διακρίσεις. Όσοι κάνουν κηρύγματα μισαλλοδοξίας δεν έχουν το δικαίωμα να επικαλούνται την θρησκεία της αγάπης, την θρησκεία όπου όλοι είναι ίσοι άσχετα από τον τόπο καταγωγής και το χρώμα τους, ίσοι μπροστά στον Θεό και ίσοι μεταξύ τους σαν πλάσματα, σαν αδέλφια επί γης. Πρέπει να καταλάβουμε πως ετούτος ο πλανήτης έχει χώρο και μπορεί όλους μας να μας θρέψει. Δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα. Όμως οι ισχυροί και οι κατέχοντες μας θέλουν εχθρούς. Θέλουν να βρίσκουν τις διαφορές μας, να τις τονίζουν και να μας βάζουν να σκοτωνόμαστε για το τίποτα έτσι ώστε αυτοί να συνεχίσουν να είναι ισχυροί. Αυτό δεν πρέπει να το επιτρέπουμε. Ας το καταλάβουμε όλοι, ειδικά όσοι έχουν κάνει το μίσος παντιέρα τους. Ποιός ωφελείται από το μίσος αυτό;
Είμαστε πλάσματα του ίδιου θεού και πρέπει να καταλάβουμε ότι η αγάπη μας στο Θεό περνά μέσα από την αγάπη μας προς τον άνθρωπο
«Αγαπήσεις Κύριο τον Θεό σου και τον πλησίον σου ως εαυτόν». Και να τελειώσω με τον ύμνο της αγάπης του Αποστόλου Παύλου λέγοντας επιγραμματικά:«Και αν ψωμίσω πάντα τα υπάρχοντά μου, και αν παραδώ το σώμα μου ίνα
καυθήσομαι, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ωφελούμαι. Η αγάπη μακροθυμει, χρηστεύεται, η αγάπη ου ζηλοί, η αγάπη ου περπερεύεται, ου φυσιουται»»
-Σε ποιο βαθμό η πολιτεία σας βοηθάει στο έργο σας και πόσο ρόλο παίζει ο εθελοντισμός των ανθρώπων του δικτύου;
Σε κανέναν βαθμό. Είμαστε μόνοι μας. Όλα τα οφείλουμε στην αγάπη του κόσμου. Ο εθελοντισμός είναι το παν. Ο ενεργός πολίτης είναι το παν.
-Ένα μήνυμα ενόψει Χριστουγέννων;
Αγάπη και επί γης ειρήνη. Ας φροντίσουμε για αυτό. Ας μην είναι μόνο ευχή. Έχουμε δύναμη, ας μην αφήσουμε κανέναν να μας απελπίσει. Αγάπη και επί γης ειρήνη. Το μήνυμα των Χριστουγέννων είναι η ειρήνη επί γης, που παιάνισαν οι Άγγελοι κατά τη γέννηση του Χριστού μας και η φάτνη μας δίνει τη θαλπωρή, την ένωση της φύσης με το Θεό και επίσης ότι η γη δίνει το σπήλαιο, τα ζώα δίνουν τη ζεστασιά τους και η φάτνη μας οδηγεί στην ταπείνωση. Μέσα από την ταπείνωση παίρνουμε την αγάπη και την ελπίδα που σήμερα χρειάζεται ο λαός μας και που θα πρέπει όλοι πέρα από τις αντίξοες συνθήκες στις οποίες ζούμε να ανάψουμε τα λαμπιόνια μας, να γιορτάσουμε τη γέννηση του Χριστού μας, να ανοίξουμε την αγκαλιά μας και να περιμένουμε τον Άγιο Βασίλη. Κι αν δεν έρθει στην πόρτα μας να τον ψάξουμε στη διπλανή πόρτα, στη γειτονιά, στον άνεργο, στον άστεγο, στον άνθρωπο που χρειάζεται την ελπίδα για την επόμενη μέρα. Ο Άγιος Βασίλης σίγουρα θα περάσει..Καλά Χριστούγεννα. Ειρήνη και αγάπη για όλους.
http://www.agioritikovima.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου