«Γιά τίς θλίψεις», μέρος ια΄

 

 Ἡ ἀντιμετώπιση τῶν θλίψεων

καί ἡμερολόγιο τοῦ 2007

 Ἁγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτη

 «Κάθε ἄνθρωπος, πού σέ προσβάλλει, πού σέ βλάπτει, πού σέ συκοφαντεῖ, πού σέ ἀδικεῖ μέ ὁποιονδήποτε τρόπο, εἶναι ἕνας ἀδελφός σου, πού ἔπεσε στά χέρια τοῦ κακοποιοῦ διαβόλου. Ἐσύ, ὅταν ἀντικρύσεις τόν ἀδελφό σου νά σέ ἀδικεῖ, πρέπει νά τόν λυπηθεῖς πολύ, νά τόν συμπονέσεις καί νά παρακαλέσεις θερμά καί σιωπηλά τό Θεό, νά στηρίξει ἐσένα, στή δύσκολη αὐτή ὥρα τῆς δοκιμασίας σου καί νά ἐλεήσει καί τόν ἀδελφό σου, πού ἔπεσε θύμα τοῦ ληστοῦ διαβόλου, καί ὁ Θεός θά βοηθήσει καί ἐσένα καί τόν ἀδελφό σου. Διότι, ἄν δέν τό κάνεις αὐτό, ἄν, ἀντιθέτως, ὀργισθεῖς ἐναντίον τοῦ ἀδελφοῦ σου, ἀντιτάσσοντας στήν ἐπίθεσή του τήν ἀντεπίθεσή σου, τότε ὁ διάβολος, πού βρίσκεται στό σβέρκο τοῦ ἀδελφοῦ σου, πηδάει καί στό δικό σου σβέρκο καί σᾶς χορεύει καί τούς δύο».  «Ὁ ἄνθρωπος, πού δίνει τήν καρδιά του στό Χριστό, αὐτός γίνεται ἄλλος ἄνθρωπος. Ἀνοίγει ὁ νοῦς του, γεμίζει μέ Χριστό. Καί ὅταν ὁ νοῦς καί ἡ καρδιά εἶναι γεμάτη ἀπό τό Χριστό τότε αὐτός ὁ ἄνθρωπος εἶναι σοφός, τοῦ τά διδάσκει ὅλα τό Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ…
Σέ κάθε δυσκολία πού τοῦ παρουσιάζεται, δέν τά χάνει δέν ἀπελπίζεται, ἀλλά προσφεύγοντας στό Χριστό, πού εἶναι μέσα του, βρίσκει ὡραίους καί εὔκολους τρόπους νά τήν ξεπερνάει, χωρίς νά τοῦ στοιχίζει, χωρίς νά φθείρεται ἐσωτερικά… Ὁ ἄνθρωπος πού ἔχει δώσει τήν καρδιά του στό Χριστό δέν ὑποφέρει, ὅσες δυσκολίες καί νά συμβοῦν. Χαίρεται, εἶναι γεμάτος ἐσωτερική χαρά… Ὅταν ἔχουμε μέσα μας τό Χριστό, δέν ζοῦμε κανονίζοντας ἐμεῖς τόν ἑαυτό μας. Ζεῖ ἐν ἡμῖν Χριστός, καί κανονίζει αὐτός τή ζωή μας».
«Μή στενοχωριέσαι. Ἦταν νά γίνει αὐτό. Πρόσεξε. Ἡ μεγάλη λύπη καί ἡ στενοχώρια δέν εἶναι ἀπό τό Θεό, εἶναι παγίδα τοῦ διαβόλου».
«Τί εἶναι χριστιανικός ἀγώνας; Νά ἡ ψυχή εἶναι ἕνας κῆπος χωρισμένος σέ δύο μέρη. Στόν μισό φυτρώνουν ἀγκάθια, στόν ἄλλο μισό λουλούδια. Καί ἔχομε μιά δεξαμενή νεροῦ ( τίς δυνάμεις τῆς ψυχῆς) μέ δύο βρύσεις καί δύο αὐλάκια. Ἡ μιά κατευθύνει τό νερό στά ἀγκάθια καί ἡ ἄλλη στά λουλούδια. Κάθε φορά μόνο μιά βρύση μπορῶ νά ἀνοίξω. Ἀφήνω ἀπότιστα τά ἀγκάθια καί μαραίνονται, ποτίζω τά λουλούδια καί ἀνθίζουν».
«Ὅταν εἶσαι ἄρρωστος νά παρακαλᾶς τόν Θεό νά συγχωρήσει τίς ἁμαρτίες σου. Καί ὁ Θεός, ἐπειδή τόν παρακαλᾶς πονεμένος καί ταπεινωμένος, θά σοῦ συγχωρήσει τίς ἁμαρτίες καί θά σέ κάνει καλά καί στό σῶμα…
Ὅταν προσεύχεσαι, νά ἀποδέχεσαι τήν σωματική ἀρρώστια σου σάν κανόνα, σάν ἐπιτίμιο, γιά τήν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν σου. Γιά τά παραπέρα μήν ἀνησυχεῖς· ἄφησέ τα στό Θεό καί ὁ Θεός ξέρει τή δουλειά Του».
«Οἱ ἀσθένειες μᾶς βγάζουν σέ καλό, ὅταν τίς ὑπομένουμε ἀγόγγυστα, παρακαλώντας τό Θεό νά μᾶς συγχωρήσει τίς ἁμαρτίες καί δοξάζοντας τό ὄνομά Του».
«…Πρέπει νά κάνουμε τή γενική Ἐξομολόγηση, γιά νά θεραπευθοῦν οἱ μυστικές πληγές τῆς ψυχῆς σου. Αὐτό θά δώσει πολλή χαρά καί σέ σένα καί σέ μένα».
«Οἱ Ἅγιοι τοῦ Θεοῦ εἶναι ἱκανοί γιά τά πάντα. Ὁ Ἅγιος μπορεῖ νά ζητήσει ἀπό τό Θεό ὅ,τι θέλει καί νά τοῦ δώσει ὁ Θεός. Εἶναι πολύ μεγάλη ἡ δύναμη τῶν Ἁγίων».
«Ξέρεις πόσο μεγάλη δωρεά εἶναι τό ὅτι μᾶς ἔδωσε ὁ Θεός τό δικαίωμα νά τοῦ μιλοῦμε κάθε ὥρα καί κάθε στιγμή καί σέ ὁποιαδήποτε θέση καί ἄν βρισκόμαστε, καί Ἐκεῖνος νά μᾶς ἀκούει; Αὐτή εἶναι ἡ μεγαλύτερη τιμή πού ἔχουμε. Γι᾿ αὐτό πρέπει ν᾿ ἀγαπήσουμε τό Θεό».
«Γιά μένα, τό “Κύριε ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με” τά λέει ὅλα. Ἀρκεῖ νά τό λές μέ πίστη καί ἀφοσίωση».


( Ἀπό τό βιβλίο Ἀνθολόγιο Συμβουλῶν Γέροντος Πορφυρίου, ἔκδ. Ἱεροῦ Ἡσυχαστηρίου «Ἡ Μεταμόρφωσις τοῦ Σωτῆρος» Μήλεσι Ἀττικῆς, 2002).

«Λογίζομαι γάρ ὅτι οὐκ ἄξια τά παθήματα

τοῦ νῦν καιροῦ πρός τήν μέλλουσαν δόξαν

ἀποκαλυφθῆναι εἰς ἡμᾶς»

 Ρωμ. Η΄ : 18

 Διότι φρονῶ, ὅτι τά ὅσα ὑποφέρουμε

κατά τό διάστημα τῆς πρόσκαιρης ζωῆς

δέν εἶναι ἄξια νά συγκριθοῦν πρός τήν δόξα,

πού μέλλει νά ἀποκαλυφθῆ καί δοθῆ σέ ἐμᾶς.

  Τέλος καί τῇ Τρισηλίῳ Θεότητι

κράτος, αἶνος καί δόξα εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Ἀμήν.

  Ἐκδόσεις:“ΟΡΘΟΔΟΞΟΣΚΥΨΕΛΗ” 

 Εὐχαριστοῦμε θερμά τίς ἐκδόσεις  “ΟΡΘΟΔΟΞΟΣΚΥΨΕΛΗ”  γιά τήν ἄδεια δημοσίευσης ἀποσπασμάτων ἀπό τά βιβλία πού ἐκδίδουν.